Doğru

Yanlış

Doğru

Yanlış

2 yaş ve üstü

2-5 yaş arası

3-13 yaş arası

13 yaş ve üstü

Sadece bir kere

Gün boyunca ara ara kısa kısa

Gece saatlerinde

Sabah öğlen akşam

Hepsi

Doğru

Yanlış

Çocukların yaşlarına göre.

Enerji seviyelerine göre.

Konsantrasyon kabiliyetlerine göre.

Duygu durumlarına göre.

Dersten önce bir plan yapılır ve her çocuk ve gruba aynı dersi uygulayabilirsiniz.

Çocuklar genel olarak pratikleri kendi yöntemleriyle yaparlar, bu nedenle onların kendi yollarına saygı duyarız.

Çocuklar ile tapping pratiğinde tüm beden parçalarına dokunulması önemlidir sıralama öncelikli önemde değildir.

Çoğu zaman çocukların meşgul olması önemlidir, sıra çocuklar için önemli değildir.

Baştan başlayabilir ve çocukların dokunmayı doğru sırayla yapmalarını sağlayabiliriz.

Canımız istediği şekilde yaptırabiliriz.

Çok hızlı yapmalıyız.

Çok yavaş yapmalıyız.

Çocuğun yaşına bağlı olarak ve çocuğa göre yavaşlatılabilir, hızlandırılabilir.

Tekrar sayısı çocukların yaşına göre ayarlanmalıdır, küçük çocuklarda daha az tekrar yeterli olacaktır.

Pratikler sırasında çocuklar izlenmeli ve yüksek uyarılma eğilimleri varsa daha az tekrar yapılmalıdır.

10 tekrardan fazla yapılmamalıdır.

Yetişkinlerin yanı sıra çocuklarla da yapılabilir.

Genellikle çocuklarla kullanılmaz ancak gençlerle yapılabilir.

4-2-4-2 veya 4-4-4-4 şeklinde uygulanabilir.

Beynin hemisferlerini dengelemeye yardımcı olur. Sol burun deliği sağ beyinle, sağ burun deliği ise sol beyinle ilgilidir.

Bu uygulamadaki verilen nefesin uzun olması, sinir sistemi için sakinleştirici bir etkiye sahiptir.

Yatmadan önce uygulanırsa daha derin bir uyku uyumaya yardımcı olur.

Kendi Dönüşümlü Burun Deliği Solunumu Pratiğimizi ilerletmeden önce bunu çocuklarla paylaşmamak önemlidir.

Çocuklarla birlikte uygulanamaz.

Gözler kapalı olmalı.

Gözler açık olmalı.

"Gözler kapalı, rahat değilsen gözler aşağı doğru bakabilirsin" yönlendirmesi verilmeli.

Hepsi.

Evet

Hayır

En sonunda.

En başında.

Hangi sıranın doğru olacağını hissediyorsanız o sıra ile yaptırabilirsiniz.

Önce BBM pratikleri yaptırırsan Meditasyon yapmak daha kolay olur.

Hepsi.

BBM Nefes pratikleri ömür boyu uygulanabilecek ve içselleştirilip uygulandığında faydaları hissedilir. Niyetimiz belli bir süre çocuklarla çalıştıktan sonra çocuğun bize ihtiyaç duymadan bu pratikleri uygulayabilmesini sağlamak olmalıdır.

Ayda bir yapmak yeterlidir.

Her gün mutlaka çocukla ders yapmalıyız.

Daha iyi yemek yeme becerisi.

Daha iyi nefes alıp verme becerisi.

İhtiyaç duyduklarında kendi kendilerini sakinleştirme becerisi.

Bilgisayar kullanma becerisi.

Zor duyguları bırakabilme becerisi.

Kesinlikle birebir çalışılmalıdır.

Kesinlikle grupla çalışılmalıdır.

Aynı sevgi ve aynı dikkatle ilgilenilmelidir.

Grup dinamiğine bağlı olarak ayarlamalıyız. Çocuk grupla rahatsa grup dersine alınabilir. Değilse birebir çalışılabilir. Çocuğu izlemek ve gözlemlemek gerekir. Çünkü bazı çocuklar birebirde tüm ilginin üzerlerinde olmasından hoşlanırken bazıları bundan rahatsız olabilir.

Pratik sırasında özel ihtiyacı olan çocuklara daha fazla ilgi gösterilmelidir.

Öğrenme zorluğu olan çocuklar varsa daha az her zaman daha fazla demektir. Bu çocuklar yetersiz gibi değil daha da fazla olarak görülebilmelidir.

Çocuklar birbirlerine zarar vermediği, rahatsız etmediği sürece farklı konsantrasyon seviyelerinde olmaları önemli değildir.

Kendimizin düzenli pratik yapıyor olmamız, çocukların etrafında bir sevgi ve ilgi enerji alanı yaratır ve hepsini kapsayabilmemizi sağlar. Dolayısıyla hepsi aynı pratiği yapmıyor olsa da bizden gelen enerjiyi almış olurlar.

Sorun çıkaran çocuğa kızıp, sınıftan dışarı atılmalıdır.

Belki dahil olabilmesi için pratiği onun yaptırmasını istemek bir seçenek olabilir. Ama yapmıyorsa da nasıl kalmak istiyorsa öyle kalmasına bırakabiliriz.

Sınıfta bir sessiz alan yaratıp, çocuğa pratikleri yapmak istemiyorsa gidip orada dinlenebileceği söylenebilir. Bazen çocukların da kendi başlarına kalma ihtiyaçları olabileceğini göz önünde bulundurmak gereklidir.

Ne yapıp edip çocukların hepsini bir arada tutmalıyız.

Gruptan ayrılmaları söylenerek uyarılır.

O çocuğun aslında daha fazla ilgiye ihtiyacı olabilir. Onu da dahil edip onu model olarak göstererek sarılma sıkma yaptırılabilir.

Onlarla beraber nefes alıp verilir ve kısa seriler yaptırılır.

Çocuklar gözlemlenir neye tepki gösteriyor o anda ona ne iyi geliyor.

Sen ne kadar yaparsan hangi çocuğa ne iyi gelecek kendin içgüdüsel olarak bilmeye ve tanımaya başlarsın.

Yaratıcı olmalıyız.

Pratikleri yapmaları için ısrarcı olmalıyız.

Sıkılmanın da güzel yanlarının olabileceğini ifade etmeliyiz.

Çocuğu hemen eğlendirmeye çalışmalıyız.

“Sıkıntın sana ne anlatıyor?” diye sorabiliriz.

Hiç hayır dememeliyiz.

Şefkat kimi zaman Hayır diyebilmektir.

Kendi tahammül penceremizi genişletmeliyiz.

Kibarca Hayır diyebiliriz.

Çocuklara neyin kabul edilebilir, neyin kabul edilemez olduğunu anlatmalıyız.

Sınır olmadığında çocuk kendini güvende hisseder.

Sınır koymasını bilmiyorsan bunu öğrenmen gerekiyor. Bunları yapamıyorsan bu gücü edinmek için kendi iç çalışmanı yapmalısın. Sağlıklı ve sürekli bir şekilde.

Çocukların hareket etmeye ihtiyaçları vardır. Ama aynı zamanda sakince oturmayı öğrenmeye de ihtiyaçları vardır.

BBM Nefes pratiklerini öğretmek için öncelikle kendimizin düzenli ve sürekli bir pratiğimizin olması şarttır. Böylece bizim sinir sistemimiz regüle olduğunda çocukla iletişim kurma becerimiz artar.

BBM Nefes pratiklerini çocuklara öğretmek için sadece ezberlemek yeterlidir.

Çocuklarla herhangi bir beklenti olmadan yaklaşıp onları gerçekten dinlemeyi öğrenirsek doğru ya da yanlış kavramı ortadan kalkar.

Çocuklara faydalı olabilmemiz için sözlü iletişimin ötesinde bir beceri edinmemiz gerekir. Yani çocuğun nefesi nasıl, nasıl hareket ediyor, ne gibi sesler çıkarıyor, ne yapıyor vs.

Dersten önce yaptığımız plan en önemlisidir. Çocuklar devam etmek istemese de onlara mutlaka pratikleri bu plana göre yaptırmak gerekir.

Dersin ne kadar sürmesi gerektiği, hangi pratiklerin yaptırılması gerektiği vs. ile ilgili beklentilerimizi bir kenara bırakıp çocuklarla açık bir kalp ve zihin ile yaklaşırsak asıl sihir orada başlar.

Pratik öncesinde yapılacakları anlatırız.

Nefes hakkında konuşmayız, ses çıkarmalarını söyleriz (Hımmm )

Kendi sinir sistemimiz regüle olunca, çocuk sakinleşir.

Kendimiz bir senkron nefes ritmindeysek hiç konuşmasak bile çocuk regüle olmaya başlar.

Ha nefes (göğse tap, bacakların üstüne tap).

Sarılma.

Gün içinde serpiştirerek yapmak.

Hepsi.

Dikkati dağınık çocuk ortamda iyi hissetmediği için dikkati dağınık olabilir.

Dikkati dağınık çocuğa yönelerek farklı bir yaklaşım ile çocuğun dikkatinin düzeltilmesi gereklidir.

Sadece dengeye gelmesi için yardım etmek gereklidir.

Ne kadar büyütürsek bir sorunu giderek o kadar büyür. Ve endişe çıkmaya başlar onun etrafında.

Pratik yaparak rahatlar, daha iyi hisseder ve birden hayat zor hissetmemeye başlar.

Kendimiz pratik yapmalıyız.

Eğlenceli pratikler yapıp baskıyı azaltmalıyız.

Sinir sistemimiz regüle olduğunda çocuk bunu duyacak ve ilgi duyacaktır.

Eğlenmek için davetkar olmalıyız.

Hepsi.

Çocuğun zamanla nelerden hoşlandığını keşfedip ona göre pratikler sunmak en iyisidir. Böylece çocuk size ihtiyaç duymadan kendi başına da hoşlandığı bu pratikleri uygulayabilir.

Sarılma ve sıkma pratikleri ile başlamak iyi bir seçenek olabilir.

İstediğiniz pratikle başlayabilirsiniz.

Çocuk hasta odalarında yapılabilir.

Hastane yatağından kalkamayan çocuklarla yapılabilir.

Hastanede bulunan çocuklarla BBM pratikleri yapılmaz.

Hastane yatağında olan çocuklarla çalışılırken; eller çocuğun üzerine koyup beraber nefes alıp verebiliriz. Büyük hareketler olmayabilir. Ellerini kalplerine koyabilirler, sarılabilirler.

Yaklaşımımız davetkar olmalıdır.

Çocuğun sakinleşmesine yardımcı olacak şekilde çok sakin ve çok mevcut olmalıyız.

Çocuğa yardımcı olacak olanın arzularımız ya da isteklerimiz olmadığını her zaman aklımızda tutmalıyız.

Sevgi dolu yaklaşımda olmalıyız.

Çocukların bizi iyi anlamalarını ve pratikleri gösterdiğimiz gibi yapmalarını sağlamak üzere ciddi ve sert bir yaklaşımda olmalıyız.

İki yere tapping (göğüs ve bacaklar, göğüs ve yer, ensenin arkası ve bacaklar).

Kendilerini sıkma pratiği.

Klasik Ha Nefesi.

Hafifçe tapping kullanilabilir (ancak hiperaktif çocuklar için iyi olmayabileceğinden dikkatli olunmalıdır.)

Hımmlama ile kol hareketleri. (Hiperaktif çocuklar nefes verişleri kısa olduğu için hımmlamak nefes verme sürelerini uzatmalarına yardımcı olur).

İlk şey grupla yaptığımız her şeyi yapmaktır. (eğer grubu devralacak biri varsa o zaman o çocukla ayrı çalışabiliriz).

DEHB'li çocukların molalara ihtiyaç duyduklarını, gelip gittiklerini ve tekrar geri geldiklerini unutmamalıyız.

Yoga matı ya da başka bir şey gibi geri dönebilecekleri bir yer olması önemlidir.

Mutlaka ayrı bir odaya alıp orada onunla özel olarak ilgilenmeliyiz.

Çok dikkatli olarak.

Sinir sistemi daha sakin olduğunda epilepsinin azaldığını bilerek.

Sinir sistemi üzerinde sakinleştirici etkisi olduğu için uygulamanın ana odağının Senkron Nefes olması daha iyidir.

Çocuğun etrafındaki yetişkinlerin de düzenlenmesi gerekir, çünkü bu çocuğun düzenlenmesine yardımcı olur.

Çalışamayız.

Çocukların elleriyle bellerini göğüs kafeslerinin hemen altında kavramalarını, nefes vermelerini ve verirken de göğüs kafeslerinin altından iyice sıkmalarını isteyip sonra nefes aldıklarında elleri yine aynı yerde ama bastırmadan sadece nefesle birlikte ellerin birbirinden uzaklaştığını hissetmelerini isteyebiliriz. Çocuk kendi kendine yapamazsa ve dokunulmaktan rahatsız olan bir çocuk değilse, biz de ellerimizle yardımcı olabiliriz.

Bir şey yapmamıza gerek yok, kendi kendine düzelir.

Çocuğun ellerini bizim karnımıza koymasını isteyip, nefesle birlikte bizim karnımızda oluşan hareketi izlemesini isteyebiliriz. Sonra da kendi elleriyle kendi bedenlerinde bunu hissetmelerini isteyebiliriz.

Çocuğu sırt üstü yatarak bu pratikleri yaptırmak faydalı olabilir. Çünkü yattığında çocuk kendini daha güvende hisseder ve sırtta akciğerlerin kapladığı alan daha fazla olduğu için yere yatmak bu alanın rahatlamasına yardımcı olur. Ancak eğer çocuk bir deprem yaşadıysa yere uzanmak yerine belki bir duvara yaslanması daha doğru olacaktır.

Sürekli ters nefes alıp veren çocuklarda, onlara çok yabancı bir şeye yönlendiriyor olacağımız için, mutlaka çocuğun kendini güvende hissetmesini sağlamalı ve sonrasında kendisini iyi hissedeceğini söyleyerek yaklaşmalıyız.

Ters nefesin herhangi bir zararı yoktur.

Fark etmez ikisi de olur.

Çok farklı olsalar da kardeş oldukları için mutlaka birlikte çalışılması gerekir.

Kardeşlerin birbirine çok benzediği varsayılır ancak her birey eşsiz ve kendine özgüdür. Bu nedenle eğer bu iki kardeşin birbirinden çok farklı ihtiyaçları varsa ayrı çalışmak daha doğrudur.

Sürekli işitme cihazında sıkıntı var mı dikkat kesilmeli.

Her pratiği yaptıramayız.

Tüm pratikleri yaptırabiliriz.

Seslere karşı hassas olabilir, bunu beden diliyle de anlatabilir.

Ebeveynlerin beklentilerini karşılamalıyız.

Güven ilişkisi kurmalıyız.

Çocukları için ne istediklerini öğrenmeliyiz.

Çocuklarıyla ilgili onlara pozitif yorumlarda bulunmalıyız.

İyi kalpli ve nazik olmalıyız.

Kendi sinir sistemimizin regüle olması ve kendi içimizde daha huzurlu olmasını öğrenmeliyiz.

Öğrencilerinden beklediklerinin yanısıra kendi çocuğundan ne bekliyorsun? Buna bakmamız gereklidir.

Anne şapkasını çıkarıp, öğretmen terapist vs şapkasını takmalıyız.

Kendimiz bol bol pratik yapmamız gereklidir.

Yapacak bir şey yok sonuçta o çocuğun beklentini karşılamalı.

Şimdi onu bırak sonra gene dönebilirsin. Şimdi pratik yapacağız diyerek sınır koymalı.

Bir süre ekransız kalabilmelerini sağlamalıyız.

Ekrana daldıklarında dünyayı kapatabiliyorlar yani hissizleşebiliyorlar. Hislerden uzaklaşabiliyorlar.

Açıklama yapabiliriz. Bu pratikler sayesinde bu yoğun hislerde rahatlatacak şeklinde.

Hepsi.

Hiçbir çocuğun düzeltilmeye ihtiyacı yok.

Çocuğu teşvik edebilirsin baskı uygulamazsın.

Bizim sinir sistemimiz regüle olmasa bile çocuğu destekleyebiliriz.